Wiadomym jest, że adwokaci zobowiązani są do zachowania tajemnicy zawodowej, a co za tym idzie, nieujawniania informacji, których dowiedzieli się od swoich klientów w ramach świadczenia pomocy prawnej. Obowiązek ten ma swoje oparcie w ustawie. Art. 6 Prawa o adwokaturze w ust. 1 stanowi, iż adwokat obowiązany jest zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzielaniem pomocy prawnej. Zgodnie z ust. 2, konieczność zachowania tajemnicy nie może być ograniczona w czasie. W ust. 3 natomiast czytamy, że adwokata nie można zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę. Odnieśmy treść art. 6, a szczególnie ust. 2 do poszczególnych rodzajów postępowań sądowych oraz możliwości składania przez obrońców czy pełnomocników zeznań w charakterze świadka.
Kodeks postępowania karnego przyznaje osobom zobowiązanym do zachowania tajemnicy, w tym adwokackiej i radcowskiej, prawo do odmowy złożenia zeznań. Jednakże w art. 180 §3 kpk ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia adwokata czy rady prawnego z tajemnicy zawodowej przez sąd, jeśli jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a danych okoliczności nie można ustalić na podstawie innego dowodu. Na postanowienie sądu w tym przedmiocie przysługuje zażalenie. Jest to więc znaczący wyjątek od zasady statuowanej art. 6 prawa o adwokaturze.
Analogicznej regulacji nie znajdziemy natomiast w Kodeksie postępowania cywilnego. Art. 261 §2 przyznaje jedynie możliwość odmowy odpowiedzi na pytanie, jeśli zeznanie mogłoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Nie znajdziemy natomiast w przepisach kpc regulacji analogicznej do procedury karnej, pozwalającej na zwolnienie przez sąd z zachowania tajemnicy na potrzeby złożenia zeznań w sprawie. Po odniesieniu przepisów prawa o adwokaturze do art. 261 kpc można natomiast dojść do wniosku, że w przypadku postępowania cywilnego nie ma prawnej możliwości przesłuchania adwokata czy radcy prawnego na okoliczności objęte tajemnicą, bowiem każdorazowo osoba taka, mając na uwadze art. 6 ustawy korporacyjnej, powinna odmówić odpowiedzi na pytanie kolidujące z obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej.
