Sporo ostatnio piszemy o lipcowej nowelizacji Regulaminu Dyscyplinarnego Polskiego Związku Piłki Nożnej. Ostatnio było o zmianach w zasadach szczególnych dotyczących kar za przewinienia związane z grą, a dziś będzie o wprowadzonym w lipcu tego roku przepisie regulującym „nadzwyczajne złagodzenie kary”. Zapraszam do lektury!
Jak już wspominałem na tych łamach nowelizację wprowadzono Uchwałą nr VII/100 z dnia 12 lipca 2019 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie zmian w Regulaminie Dyscyplinarnym PZPN. Wprowadzono artykuł 46 ze znaczkiem „1”, a jednocześnie skreślono z art. 46 dotychczasowy § 2 „Nie podlegają zawieszeniu kary orzeczone za przewinienia związane z dopingiem w piłce”, a wcześniejszy § 3 otrzymał oznaczenie § 2 i brzmi teraz następująco:
2. Organ dyscyplinarny, który wydał prawomocną decyzję zarządza wykonanie zawieszonej kary, jeżeli w okresie próby ukarany popełnił przewinienie dyscyplinarne podobne, za które został prawomocnie ukarany lub nie wykonał nałożonych na niego obowiązków, o których mowa w art. 56. Od rozstrzygnięcia organu w tym przedmiocie odwołanie nie przysługuje.
O tych obowiązkach też będziemy pisać. Warto jeszcze przed nowo wprowadzoną instytucją NADZWYCZAJNEGO ZŁAGODZENIA KARY przypomnieć o postanowieniach art. 46 §1 i art. 47.
Ten pierwszy dotyczy zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej i zgodnie z nim, wykonanie kary zasadniczej dyskwalifikacji określoną liczbą meczów lub dyskwalifikacji czasowej; kary pieniężnej; zakazu rozgrywania w określonym czasie lub określonej liczby meczów z udziałem publiczności, na części lub całym obiekcie sportowym w miejscowości będącej siedzibą klubu; zakazu rozgrywania w określonym czasie lub określonej liczby meczów na obiektach sportowych w miejscowości będącej siedzibą klubu; zakazu wyjazdów zorganizowanych grup kibiców na mecze piłkarskie; zakazu rozgrywania meczu na określonym stadionie; zakazu dokonywania transferów do klubu; czasowego zakazu udziału we wszelkiej działalności związanej z piłką nożną; zawieszenia licencji, orzeczonej na czas oznaczony; pozbawienia licencji można zawiesić w całości lub części na okres próby, nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 3 lata, jeżeli przemawiają za tym istotne okoliczności łagodzące.
Z kolei przepis art. 47 reguluje odstąpienie od wymierzenia kary dyscyplinarnej w sposób natępujący:
Organ dyscyplinarny może odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej, jeżeli wymierzenie nawet najłagodniejszej kary byłoby niecelowe, a w szczególności niewspółmierne do wagi popełnionego przewinienia dyscyplinarnego.
Do tego po nowelizacji dochodzi przepis Art. 46”1”, który reguluje tytułowe dla dzisiejszego bloga „nadzwyczajne złagodzenie kary”. Zgodnie z jego §1, organ dyscyplinarny może nadzwyczajnie złagodzić karę, jeżeli wymierzenie nawet najłagodniejszej kary przewidzianej dla danego przewinienia dyscyplinarnego niewspółmierne do wagi popełnionego przewinienia dyscyplinarnego, a zgodnie z §2, w przypadku nadzwyczajnego złagodzenia kary organ wymierza karę łagodniejszego rodzaju z katalogu kar zasadniczych.
W każdym, z wymienionych przypadków organ dyscyplinarny I lub II instancji powinien brać pod uwagę „istotne okoliczności łagodzące”, które zresztą są przesłanką z art. 46 §1. Do tego należałoby analizować sprawę pod kątem dotychczasowej historii dyscyplinarnej obwinionego, czyli tych wszystkich okoliczności i ewentualnego już wcześniejszego karania przez organy dyscyplinarne przez dokonaniem przez obwinionego czynu, który jest przedmiotem postępowania oraz zachowanie bezpośrednio po dokonaniu czynu/przewinienia. Jeśli było to wysoce niesportowe zachowanie to np. wzięcie pod uwagę tego czy obwiniony przeprosił poszkodowanego bezpośrednio po tym zachowaniu. Chodzi o osobiste przeprosiny zaraz po lub po meczu lub np. w mediach społecznościowych czy przez telefon kilka godzin po zdarzeniu.
Katalog kar zasadniczych, który został już wspomniany powyżej w kontekście obowiązku zastosowania przez organ kary łagodniejszego rodzaju z katalogu kar zasadniczych został określony w art. 13[1]. To na etapie postępowania dyscyplinarnego. Dla porównania dodam, że są jeszcze środki szczególne takie jak zawieszenie wykonywanej kary lub jej darowanie przewidziane w art. 165 Regulaminu Dyscyplinarnego, ale dotyczą one już uprawomocnionego orzeczenia. Zgodnie z art. 165 §1 – również znowelizowanym w lipcu, na wniosek ukaranego podmiotu, Rzecznika Ochrony Prawa Związkowego, Rzecznika Dyscyplinarnego lub Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach organ dyscyplinarny, który wydał prawomocną decyzję, może zawiesić wykonanie lub darować prawomocnie orzeczoną karę dyscyplinarną. Od rozstrzygnięcia organu w tym przedmiocie odwołanie nie przysługuje. Z kolei zgodnie z §2, zawieszenie lub darowanie kary dyscyplinarnej, w przypadku wniosku złożonego przez ukarany podmiot, nie może nastąpić wcześniej, niż po wykonaniu połowy kary.
Warto jeszcze przypomnieć, że zawieszenie wykonania prawomocnej kary dyscyplinarnej może nastąpić na okres próby nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 5 lat i może być połączone z nałożeniem na ukaranego obowiązków. Warto też dodać, że w przypadku nie wykonania obowiązków lub popełnienia w okresie próby podobnego przewinienia dyscyplinarnego, zawieszona kara podlega wykonaniu. Na koniec, jeżeli wniosek został złożony przez ukarany podmiot, a rozstrzygniecie organu dyscyplinarnego było zgodne z tym wnioskiem, organ nie sporządza uzasadnienia.
(zdjęcie ma charakter ilustracyjny)
[1] Art. 13 Regulaminu Dyscyplinarnego:
Katalog kar zasadniczych
1. Karami zasadniczymi, wspólnymi są:
1) upomnienie,
2) nagana,
3) kara pieniężna,
4) nakaz zwrotu otrzymanych nagród,
5) dyskwalifikacja określoną liczbą meczów, czasowa lub na stałe,
6) zawieszenie albo pozbawienie licencji,
7) wykluczenie z PZPN.
2. Karami zasadniczymi, nakładanymi wyłącznie wobec osób fizycznych są:
1) napomnienie (żółta kartka),
2) wykluczenie (czerwona kartka),
3) zakaz wstępu na stadion,
4) skreślenie z listy sędziów,
5) zakaz gry w kolejnych meczach,
6) anulowanie potwierdzenia lub uprawnienia do gry,
7) czasowy zakaz udziału we wszelkiej działalności związanej z piłką nożną,
3. Karami zasadniczymi, nakładanymi wyłącznie wobec osób prawnych są:
1) weryfikacja zawodów jako walkower,
2) rozgrywanie meczu bez udziału publiczności
3) zakaz rozgrywania w określonym czasie lub określonej liczbie meczów z udziałem publiczności na części lub na całym obiekcie sportowym, w miejscowości, będącej siedzibą klubu,
4) zakaz wyjazdów zorganizowanych grup kibiców na mecze piłkarskie,
5) rozgrywanie meczu na neutralnym stadionie,
6) zakaz rozgrywania meczu na określonym stadionie,
7) zakaz rozgrywania w określonym czasie lub określonej liczbie meczów na obiektach sportowych w miejscowości będącej siedzibą klubu,
8) anulowanie wyniku meczu,
9) wykluczenie z rozgrywek,
10) przeniesienie zespołu do niższej klasy rozgrywkowej,
11) zakaz dokonywania transferów do klubu,
12) pozbawienie tytułu Mistrza Polski, Wicemistrza Polski, lub Zdobywcy Pucharu Polski, Pucharu Ligi lub Superpucharu.
