SUP – tak zwane wiosło stojące będzie ostatecznie podlegało na poziomie olimpijskim Międzynarodowej Organizacji Surfingu, a nie Międzynarodowej Federacji Kajaków – takie orzeczenie w sierpniu tego roku wydał Sportowy Sąd Arbitrażowy w Lozannie (CAS).
6 sierpnia 2020 r. w Lozannie (Szwajcaria) zakończono trwający od dwóch lat spór pomiędzy dwoma dużymi międzynarodowymi organizacjami sportowymi o przynależność Stand-Up Paddleboard (dalej: SUP) do jednej z nich.
Przypomnijmy, że SUP wywodzi się pierwotnie z Hawajów i polega na wiosłowaniu specjalnie do tego przeznaczonym wiosłem stojąc jednocześnie na desce o wysokiej wyporności i poruszając się w ten sposób po wodzie. W przeciwieństwie do tradycyjnego surfingu, w SUP-ie na desce jest się zawsze w pozycji stojącej, a możliwość uprawiania tej formy aktywności nie jest uzależniona od warunków pogodowych.
Sprawa powyższa zawisła w 2018 r. pomiędzy Międzynarodową Organizacją Surfingu (International Surfing Association „ISA”) a Międzynarodową Federacją Kajaków (International Canoe Federation „ICF”). Spór powstał na tle przynależności SUP-a do jednej lub drugiej z nich oraz w zakresie zarządzania sportem SUP na poziomie olimpijskim.
Panel CAS zadecydował jednak, że to właśnie ISA będzie organizacją zarządzającą i administrującą sportem SUP, odrzucając jednocześnie wniosek organizacji surfingu o uznanie go za jedyną organizację zarządzającą SUP na światowym poziomie. Należy również zaznaczyć, że międzynarodowa Federacja Kajaków pozostaje wciąż uprawniona do prowadzenia wszelkich pozostałych aktywności SUP poza ruchem olimpijskim.
Przed wszczęciem arbitrażu CAS w lipcu 2018 r., ISA i ICF od wielu lat próbowały rozwiązać tę sprawę w drodze postępowania pojednawczego i procedur mediacyjnych, które ostatecznie zakończyły się niepowodzeniem. W trakcie postępowania CAS obie organizacje zgłosiły różne argumenty, zarówno pisemne, jak i ustne, wyjaśniające, dlaczego to akurat oni powinni być odpowiedzialni za rządzenie tym sportem.
Panel CAS wyznaczony do rozstrzygnięcia sprawy składał się z: Patricka Lafranchi (Szwajcaria) jako Prezesa oraz panów: Jeffrey G. Benz (Stany Zjednoczone) i Nicholas Stewart QC (Wielka Brytania), którzy orzekali jako współsędziowie. Podejmując decyzję, Panel kierował się Przepisami Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego oraz jego Zasadami Uznawania, które określają jakość i kryteria ilościowe uznania organizacji/federacji jako zarządzającej inną dyscypliną sportową lub kilkoma dyscyplinami, zgodnie z Kartą Olimpijską.
Po przeanalizowaniu argumentów obu stron oraz mając na uwadze Reguły Uznawania Panel uznał, że z obu stron ISA (Międzynarodowa Organizacja Surfingu) powinna być Międzynarodową Federacją zarządzającą i administrującą SUP na poziomie olimpijskim.
Warto podkreślić, że decyzja ta nie oznacza uznania sportu SUP jako sportu olimpijskiego. Włączenie SUP do programu igrzysk olimpijskich bowiem należy do wyłącznej kognicji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, a nie do Panelu CAS.
