10 stycznia 2019 r. na łamach portalu Mecenas Maciej Broda odniósł się do nowego prawa dla sportu nieolimpijskiego. W ubiegły wtorek (05.02.2019) na oficjalnej stronie Rządowego Centrum Legislacji zostały zamieszczone pierwsze opinie i stanowiska w ramach uzgodnień dotyczące proponowanej nowelizacji ustawy o sporcie[1].
Na wstępie chciałbym wskazać, że projekt nie wzbudził żadnych wątpliwości Ministra Spraw Zagranicznych i Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. W ich opinii, zmiany w ustawie nie są sprzeczne z prawem Unii Europejskiej w tym rozporządzeniem o ochronie danych osobowych (RODO)[2] oraz ustawą o ochronie danych osobowych z 10 maja 2018 roku[3]. Uwag nie zgłosił także Minister Finansów.
Korzystając z przyznanych uprawnień, zastrzeżenia złożyła natomiast Prezes Rządowego Centrum Legislacji. Zaproponowała ona następującą zmianę redakcyjną projektowanego art. 11 ust. 2a ustawy o sporcie, w postaci usunięcia wyrazów „po spełnieniu warunków ujętych w art. 11 ust. 4”.
Art. 11 ust 2a.
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w sportach, w których nie działają międzynarodowe federacje sportowe uznane przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, kierując się popularnością i poziomem rozwoju danego sportu, a także zasięgiem działania oraz udziałem w systemie walki z dopingiem w sporcie, może określić w drodze rozporządzenia wykaz międzynarodowych federacji sportowych, do których przynależność stwarza możliwość uzyskania zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej na utworzenie polskiego związku sportowego, po spełnieniu warunków ujętych w art. 11 ust. 1-4.
W uzasadnieniu Prezes wskazała, że przepisy art. 11 ust. 1 - 4 ustawy, określające wymóg złożenia wniosku, jego zakres przedmiotowy oraz przesłanki odmowy wyrażenia zgody na utworzenie polskiego związku sportowego, a także zakres dopuszczalnej działalności tego związku, są przepisami materialnymi. Oznacza to, że znajdą zastosowanie do postępowania ws utworzenia polskiego związku sportowego bez względu na treść upoważnienia ustawowego zawartego w proponowanym art. 11 ust, 2a ustawy.
Warto zaznaczyć, że Ministerstwo Sportu i Turystyki przychyliło się do wyżej wymienionej uwagi i dokonało korekt w projekcie.
Swoją uwagę złożył również pełniący obowiązki Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczpospolitej Polskiej (PGRP). Dotyczyła ona projektowanego art. 11 ust. 2b oraz zmienianego art. 12b ustawy o sporcie.
2b. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej wykreśla z wykazu, o którym mowa w ust. 2a, międzynarodową federację sportową w przypadku gdy Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznał inną międzynarodową federację sportową działającą w tym samym sporcie lub gdy międzynarodowa federacja sportowa przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 2a. W przypadku wykreślenia międzynarodowej federacji sportowej z wykazu, o którym mowa w ust. 2a, art. 12b stosuje się.”
Art. 12b.
- Polski związek sportowy, który nie należy do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo ujętej w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 2a, staje się związkiem sportowym działającym w formie związku stowarzyszeń z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 2, stała się prawomocna.
- Stwierdzenie braku przynależności do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo ujętej w wykazie, o którym mowa w art. 11 ust. 2a, następuje w drodze decyzji ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.”
W opinii p.o. Prezesa PGRP „powiązanie statusu polskiego związku sportowego, który uprzednio wykazał przynależność do międzynarodowej federacji sportowej, uznanej w krajowym porządku prawnym przez wpisanie jej do wykazu - z oceną MKOl i uznaniem przez tą organizację (MKOl – przyp. autora) innej międzynarodowej federacji sportowej działającej w tym samym sporcie, może budzić zastrzeżenia w zakresie ochrony praw i interesów polskiego związku sportowego, który z powodu usunięcia z wykazu federacji uznanej uprzednio przez ministra, staje się automatycznie związkiem sportowym działającym w formie stowarzyszeń.” Opiniodawca stoi na stanowisku, że ustawa reguluje prawa i obowiązki związków sportowych, które mogą otrzymać zgodę na utworzenie polskiego związku sportowego, odnosząc się do zdarzeń „przyszłych i niepewnych, a zarazem zależnych od uznania MKOl”. Utrata statusu polskiego związku sportowego w takim trybie, w ocenie PGRP, spowoduje problemy w realizowanych dotychczas przez związek zadaniach, wyłącznych uprawnieniach (art. 13 i 14 ustawy o sporcie), a także nałożonych ograniczeniach i obowiązkach (art. 9 ustawy o sporcie).
Dlatego też w obawie o spójność i pewność prawa krajowego, zaproponowano wprowadzenie do projektu przepisów przejściowych mających na celu zapobieżenie skutkom stwierdzenia braku przynależności polskiego związku sportowego do federacji ujętej w proponowanym wykazie i utraty z dniem uprawomocnienia się tejże decyzji statusu polskiego związku sportowego.
Postulowane korekty nie zostały uwzględnione. MSiT podniosło, że jeżeli polski związek sportowy przestał należeć do właściwej międzynarodowej federacji sportowej, staje się on związkiem sportowym działającym w formie związku stowarzyszeń z dniem, w którym decyzja ministra stała się prawomocna. W związku z tym, decyzja nie spowoduje nieodwracalnych skutków prawnych i faktycznych dopóki nie zakończy się postępowanie sądowoadministracyjne, które oczywiście jest dopuszczalne, jeżeli związek zechce skorzystać z możliwości zaskarżenia decyzji. MSiT zaznaczyło, że w rzeczywistości od momentu utraty właściwej przynależności międzynarodowej do chwili uprawomocnienia się decyzji ministra, upłynie wystarczająco dużo czasu, aby dostosować działalność do nowej formy prawnej.
Z kolei odnosząc się do wątpliwości dotyczących oddania pierwszeństwa MKOl w uznaniu międzynarodowej federacji sportowej za właściwą i jedyną, ministerstwo podniosło, że wynika to ze specyficznego ukształtowania międzynarodowego prawa sportowego. Gdyby wyłączyć z polskich przepisów regulację uznającą prymat uznania przez MKOl, w konsekwencji polskie związki sportowe nie mogłyby startować w międzynarodowym współzawodnictwie, „przy jednoczesnym braku możliwości wsparcia szeregiem instrumentów przewidzianych w ustawie o sporcie (m.in. stypendia i nagrody sportowe) zawodników uczestniczących w tym współzawodnictwie ale wystawionych przez podmiot nieposiadający statusu polskiego związku sportowego. Ustawa o sporcie nie przewiduje bowiem możliwości działania w jednym sporcie więcej niż jednego podmiotu o statusie polskiego związku sportowego.”
Na dzień dzisiejszy są to wszystkie opinie bądź postulaty pochodzące od organów państwa. O dalszych losach nowelizowanej ustawy o sporcie, mogącej mieć kapitalny wpływ na społeczność sportów nieolimpijskich będziemy z pewnością informowali.
[1]Strona internetowa projektu:
https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12318402
[2] Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych)
[3] Dz. U. poz. 1000 i 1669
