W dzisiejszym wpisie pochylę się nad przybliżeniem zmian w obostrzeniach dla środowiska sportowego, wprowadzonych Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (dalej: Rozporządzenie)[1].
Okres obowiązywania
Komentowane rozporządzenie ma obowiązywać co najmniej od 28 grudnia 2020 r. do 17 stycznia 2021 r.
Obowiązek kwarantanny
Zgodnie z § 2 ust. 2 i 18 Rozporządzenia, w przedstawionym wyżej okresie, osoba przekraczająca granicę Rzeczypospolitej Polskiej poruszająca się środkiem transportu zbiorowego, w celu udania się do swojego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązana m.in. odbyć obowiązkową, 10-dniową kwarantannę, liczoną od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy.
Rozporządzenie przewidziało pewne wyłączenia dotyczące obowiązku odbycia obligatoryjnej kwarantanny. Z punktu widzenia niniejszego bloga szczególne znaczenie ma § 3 ust. 2 pkt 11 Rozporządzenia:
§3. 2. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2 i 18, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej:
11) przez osoby biorące udział w charakterze zawodnika, członka sztabu szkoleniowego, lekarza, fizjoterapeuty lub sędziego, w międzynarodowych zawodach sportowych organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez międzynarodową federację sportową działającą w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub inną uznaną przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo organizowanych przez międzynarodową organizację sportową o zasięgu kontynentalnym należącą do takiej federacji lub polski związek sportowy, a także przez akredytowanych dziennikarzy;
Kwarantannie nie muszą zatem poddawać się osoby uczestniczące w zawodach sportowych organizowanych przez wymienione, sportowe organizacje międzynarodowe lub polski związek sportowy.
Osoby takie są jednak obowiązane, na podstawie § 3 ust. 3 pkt 3 udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej pismem wystawionym przez organizatora zawodów sportowych lub poświadczonym przez właściwy w danym sporcie polski związek sportowy: fakt odbywania się zawodów sportowych, o których mowa w ust. 2 pkt 11, ich termin oraz charakter uczestnictwa.
Działalność basenów, aquaparków, siłowni, klubów i centrów fitness
Rozporządzenie po raz kolejny zmodyfikowało zasady działalności powyższych placówek, co znalazło odzwierciedlenie w § 10 ust. 1.
Do dnia 17 stycznia 2021 r. ustanawia się zakaz prowadzenia przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086) oraz przez inne podmioty działalności polegającej na prowadzeniu:
1) dyskotek i klubów nocnych lub działalności, która polega na udostępnieniu miejsca do tańczenia organizowanego w pomieszczeniach lub w innych miejscach o zamkniętej przestrzeni, z wyłączeniem sportowych klubów tanecznych;
2) basenów, aquaparków, siłowni, klubów i centrów fitness, z wyłączeniem basenów, siłowni, klubów i centrów fitness:
a) działających w podmiotach wykonujących działalność leczniczą przeznaczonych dla pacjentów,
b) dla członków kadry narodowej polskich związków sportowych;
3) działalności usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z).
Ograniczono zatem działalność siłowni, klubów i centrów fitness, do okoliczności, w których działają one w podmiotach wykonujących działalność leczniczą (np. szpitalach) lub na rzecz członków kadry narodowej powoływanej przez polski związek sportowy na mocy uprawnień wyłącznych, przewidzianych w art. 13 ust. 1 ustawy o sporcie.
Mając natomiast na uwadze odniesienie w pkt 3 do Polskiej Klasyfikacji Działalności warto zasygnalizować, że podklasa ta obejmuje m.in.: działalność usługową łaźni tureckich, saun i łaźni parowych, solariów, salonów odchudzających, salonów masażu itp. mającą na celu poprawę samopoczucia.
Korzystanie z hoteli przez sportowców
W § 10 ust. 2 Rozporządzenia dopuszczono świadczenie usług hotelarskich na rzecz wyraźnie wymienionych podmiotów. Wśród nich znaleźli się zawodnicy, trenerzy i członkowie sztabu szkoleniowego, korzystających z tych usług w czasie zgrupowań lub współzawodnictwa sportowego. Muszą oni jednak legitymować się dokumentem wystawionym przez podmiot opłacający wynagrodzenie lub stypendium sportowe albo przez odpowiednio międzynarodową federację sportową działającą w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub inną uznaną przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo międzynarodową organizację sportową o zasięgu kontynentalnym należącą do takiej federacji, albo polski związek sportowy, który potwierdzi charakter ich pobytu (§ 10 ust. 3 pkt 6 Rozporządzenia).
Prowadzenie działalności sportowej, rozrywkowej, rekreacyjnej
Znaczną zmianę w stosunku do poprzednich ograniczeń można zaobserwować analizując nowe rozwiązania dotyczące współzawodnictwa sportowego, zajęć i wydarzeń sportowych. Odnosi się do nich § 10 ust. 15 Rozporządzenia, stanowiący iż:
Do dnia 17 stycznia 2021 r. prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0) polegającej na organizacji współzawodnictwa sportowego, zajęć sportowych i wydarzenia sportowego jest dopuszczalne po spełnieniu łącznie następujących warunków:
1) wyłącznie w przypadku sportu zawodowego w rozumieniu art. 2 pkt 143 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.3)) lub zawodników pobierających stypendium sportowe, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133), lub zawodników będących członkami kadry narodowej lub reprezentacji olimpijskiej, lub reprezentacji paraolimpijskiej, lub uprawiających sport w ramach ligi zawodowej w rozumieniu tej ustawy, lub dzieci i młodzieży uczestniczącej we współzawodnictwie sportowym prowadzonym przez odpowiedni polski związek sportowy;
2) ich organizowania bez udziału publiczności.
Jako „sport zawodowy”, o którym mowa w pkt 1, zgodnie z przywołanym rozporządzeniem Komisji UE, traktuje się uprawianie sportu w taki sposób, w jaki świadczy się pracę lub usługi za wynagrodzeniem, bez względu na to, czy pomiędzy sportowcem zawodowym a odpowiednią organizacją sportową istnieje formalna umowa o pracę czy też nie, w przypadku gdy wynagrodzenie przekracza koszty uczestnictwa i stanowi znaczącą część dochodów dla sportowca. Koszty podróży i zakwaterowania związane z uczestnictwem w zawodach sportowych nie są uważane za wynagrodzenie dla celów niniejszego rozporządzenia.
W efekcie, szeroko pojmowana działalność sportowa polegająca na organizacji współzawodnictwa, wydarzeń i imprez sportowych jest dopuszczalna w przypadku gdy dotyczą one zawodników pobierających z tego tytuły wynagrodzenie lub stypendium, o którym mowa w ustawie o sporcie, lub będących członkami kadry narodowej / reprezentacji olimpijskiej, lub uczestniczących w rozgrywkach ligi zawodowej, ewentualnie – w stosunku do dzieci i młodzieży – jeżeli są organizowane przez odpowiedni polski związek sportowy.
Co istotne, okoliczności, o których mowa powyżej muszą być potwierdzone za pomocą dokumentu wystawionego przez podmiot opłacający wynagrodzenie lub stypendium albo przez odpowiednią organizację (międzynarodową lub polski związek sportowy).
Obowiązki organizatorów wydarzeń sportowych
Te pozostają zasadniczo niezmienne. W dalszym ciągu podmiot uprawniony do udostępnienia obiektu, organizator współzawodnictwa sportowego, zajęć sportowych lub wydarzenia sportowego musi zapewnić:
- weryfikację liczby osób uczestniczących w zajęciach sportowych, wydarzeniu sportowym, korzystających z obiektu sportowego lub sprzętu sportowego,
- dezynfekcję szatni i węzłów sanitarnych,
- środki do dezynfekcji rąk i sprzętu sportowego,
- dezynfekcję urządzeń i sprzętu sportowego po każdym użyciu i każdej grupie korzystających,
- 15-minutowe odstępy między kolejnymi grupami uczestników lub w inny sposób ograniczyć kontakt pomiędzy tymi osobami
Osoby korzystające z tej infrastruktury tak jak dotychczas są obowiązane do dezynfekcji rąk, wchodząc i opuszczając obiekt, wydarzenie sportowe lub zajęcia sportowe.
Zasłanianie ust i nosa
Do 17 stycznia 2021 został także przedłużony obowiązek zakrywania ust i nosa w środkach publicznego transportu zbiorowego, w miejscach ogólnodostępnych, w trakcie sprawowania kultu religijnego (§ 27 ust. 1 Rozporządzenia). W oparciu jednak o § 27 ust. 3 pkt 10 ograniczenia tego nie stosuje się do sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport w ramach współzawodnictwa sportowego, zajęć sportowych lub wydarzeń sportowych, o których mowa w § 10 ust. 15 Rozporządzenia.
***
Próbując krótko podsumować najnowsze obostrzenia, kluczowe zmiany dotyczą przede wszystkim możliwości prowadzenia działalności polegającej na organizacji współzawodnictwa, imprez i wydarzeń sportowych. Rząd zdecydował się maksymalnie ograniczyć tę sferę, w rzeczywistości zezwalając jedynie na dalsze funkcjonowanie sportu profesjonalnego i wydarzeń przeprowadzanych przez polskie związki sportowe.
