Dnia 26.01.2018 r. Sejm przyjął pakiet ustaw nazywanych Konstytucją Biznesu. Co owy pakiet powinien zmienić dla przedsiębiorców? Potencjalnie wiele. Osoba, która rozpoczyna działalność gospodarczą nie będzie płaciła składek na ubezpieczenie społeczne przez pierwsze sześć miesięcy. Przez kolejne dwa lata będzie z kolei podlegał tylko tzw. „małemu ZUS-owi”.
W zakresie budowania partnerskich relacji pomiędzy administracją publiczną a przedsiębiorcami wyrażono w końcu wprost zasadę, że co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone, co do tej pory pozostawało dla organów w sferze abstrakcji. Ustawodawca sformułował także domniemanie uczciwości przedsiębiorcy. Dodatkowo wprowadzono z pozoru oczywiste przepisy, jak np. zasadę przyjaznej interpretacji przepisów, czy nieobciążania przedsiębiorcy obowiązkami nieproporcjonalnymi, dążenia do nienakładania nowych obowiązków administracyjnych oraz ograniczenia obowiązków informacyjnych.
Ogromną zmianą wydaje się być dopuszczenie możliwości prowadzenia działalności nierejestrowanej, która pozwoli osobom fizycznym prowadzącym drobną działalność i nieosiągającym przychodów przekraczających połowę płacy minimalnej. Działalność ta będzie mogła obejmować świadczenie okazjonalnych usług, czy dorywczy handel.
Konstytucja Biznesu przewiduje również powołanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, który będzie stał na straży przestrzegania praw przedsiębiorców. Ponadto będzie mógł występować do Ministrów o wydanie objaśnień bardziej złożonych przepisów prawa gospodarczego. Zastosowanie się do nich będzie chroniło przedsiębiorcę w razie kontroli.
Powstaje jednak pytanie jak wszystkie deklaracje zawarte w Konstytucji Biznesu zostaną zrealizowane? Jednym są bowiem górnolotne deklaracje, a drugim – praktyka, która przejawia się dziurawym, nieprzyjaznym przedsiębiorcom prawodawstwem, kolejnymi obowiązkami nakładanymi na przedsiębiorców (np. JPK_VAT) i praktyką administracji publicznej, która, delikatnie rzecz ujmując, nie zachęca do prowadzenia działalności gospodarczej.
