W dobie komercjalizacji sport coraz częściej łączy się z przepisami regulującymi kwestie prawa autorskiego, co mogliśmy zaobserwować m.in. przy sporze dotyczącym praw do herbu Wisły Kraków. Na co powinniśmy zwracać uwagę przy określaniu przedmiotu umów o przeniesieniu autorskich praw majątkowych?
Dzisiejszy wpis będzie dotyczyć konkretnej sytuacji, z którą klient zwrócił się w związku z udzielaną przez nas pomocą prawną. Sprawa dotyczyła umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych do utworu. W analizowanej umowie nie określono konkretnych utworów, lecz nastąpiło odesłanie do załącznika, w którym miała znaleźć się lista utworów, co do których miało nastąpić przeniesienie majątkowych praw autorskich. Ostatecznie taki załącznik nigdy nie został sporządzony przez strony. W tym momencie należy zadać sobie pytanie, jakie skutki wywołuje takie a nie inne określenie utworu w umowie.
W pierwszej kolejności warto wskazać na przepis art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Czy oznacza to jednakże, że wszystkie elementy, jak np. wynagrodzenie muszą być określone w formie pisemnej? Absolutnie nie. W braku określenia tej kwestii w umowie zastosowanie znajdą odpowiednio przepisy art. 43 ust. 2 przywoływanej ustawy.
43.
2. Jeżeli w umowie nie określono wysokości wynagrodzenia autorskiego, wysokość wynagrodzenia określa się z uwzględnieniem zakresu udzielonego prawa oraz korzyści wynikających z korzystania z utworu.
Jakie są w takim razie elementy, które pod rygorem nieważności muszą znaleźć się w umowie o przeniesieniu autorskich praw majątkowych? Są to tzw. postanowienia przedmiotowo istotne, do których zalicza się:
- określenie utworu, tj. przedmiotu, którego dotyczy umowa,
- postanowienie o przeniesieniu autorskich praw majątkowych do utworu
- oraz określenie zakresu przenoszonych praw (pola eksploatacji).
Czy odesłanie do załącznika do umowy, który ostatecznie nie został sporządzony, należy uznać za poprawne określenie utworu? Otóż nie. Na okoliczność tę wskazał m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z 14 września 2005 r., III CK 124/05), w którym wskazał, że: „Niesporządzenie zapowiedzianego załącznika ani niewymienienie w żadnym postanowieniu dokumentu podpisanego przez strony w dniu (…) jakiegokolwiek utworu powoda nakazywało uznać te postanowienia stron z dnia (…) które wskazywały na zamiar przeniesienia przysługujących powodowi autorskich praw majątkowych na Telewizję, za nieważne z powodu niezachowania wymaganej przez art. 53 ustawy o prawie autorskim formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 73 § 2 k.c.)”.
Redagując umowy dotyczące jakichkolwiek utworów w rozumieniu prawa autorskiego pamiętajmy zatem o ścisłym i dokładnym określeniu przedmiotu, którego dotyczy dany kontrakt. Brak zabezpieczenia swoich interesów już na tym etapie może mieć opłakane skutki w przyszłości, m.in. w postępowaniu o zastrzeżenie znaku towarowego, gdzie kontrahent będzie mógł podnieść, iż wnioskodawca nie posiada majątkowych praw do danego utworu.
