Zarząd Polskiego Związku Piłki podjął w środę Uchwałę nr VII/117 z dnia 2 września 2020 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie pozbawienia przez Polski Związek Piłki Nożnej klubu Groclin-Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski tytułu zdobywcy Pucharu Polski w sezonie 2004/2005. Jaka jest geneza tej sprawy? Jakie skutki niesie to za sobą? Czy innemu zespołowi zostanie przyznane to trofeum? Odpowiedzi na pytania – poniżej. Zachęcam do lektury!
W pierwszej połowie lipca na blogu Piłkarska Mafia jego autor – Dominik Panek zaapelował do Polskiego Związku Piłki Nożnej, o decyzję w tej sprawie:
„W 2015 roku w ostatnim akcie oskarżenia dotyczącym korupcji w polskim futbolu sporządzonym przez wrocławską prokuraturę apelacyjną pojawiła się informacja o ustawieniu finału Pucharu Polski w sezonie 2004/2005 roku. Przedstawiciele Groclinu Dyskoboli Grodzisk Wielkopolski, za co najmniej 10 tysięcy złotych mieli przekupić sędziego w meczu finałowym PP z Zagłębiem Lubin. 30 lipca 2020 uprawomocniły się wyroki wobec dwóch z trzech oskarżonych w tej sprawie osób! Czas na radykalną decyzję Polskiego Związku Piłki Nożnej.” – można było wyczytać na blogu Piłkarska Mafia.
Sprawą zajął się Rzecznik Dyscyplinarny PZPN, a z jego raportem zapoznał się Zarząd PZPN. Zarząd Polskiego Związku Piłki Nożnej zapoznał się również z prawomocnymi wyrokami sądów obu instancji:
- Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście we Wrocławiu w Wydziale V Karnym z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie sygn. akt V K 766/16
- Sądu Okręgowego we Wrocławiu w Wydziale IV Karnym Odwoławczym z dnia 30 lipca 2020 r. w sprawie sygn. akt IV Ka 146/20
W ślad za tym, na wniosek Prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej, Zarząd PZPN postanowił zgodnie z par. 1 Uchwały nr VII/117 pozbawić klub Groclin-Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski tytułu zdobywcy Pucharu Polski w sezonie 2004/2005, przy jednoczesnym nie przyznawaniu tego tytułu innej drużynie.
Poniżej pełne brzmienie tego przepisu:
„ § 1
Działając na podstawie Art. 36 § 1 pkt 25) Statutu PZPN, Zarząd Polskiego Związku Piłki Nożnej, po zapoznaniu się z Raportem Rzecznika Dyscyplinarnego PZPN z dnia 28 sierpnia 2020 r. oraz prawomocnymi wyrokami:
- Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście we Wrocławiu w Wydziale V Karnym z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie sygn. akt V K 766/16; i
- Sądu Okręgowego we Wrocławiu w Wydziale IV Karnym Odwoławczym z dnia 30 lipca 2020 r. w sprawie sygn. akt IV Ka 146/20 – na wniosek Prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej, postanawia pozbawić klub Groclin-Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski tytułu zdobywcy Pucharu Polski w sezonie 2004/2005, przy jednoczesnym nie przyznawaniu tego tytułu innej drużynie.”
Jak zatem widać odebranie Pucharu Polski zdobytego w sezonie 2004/2005 przez Groclin Dyskobolię Grodzisk Wielkopolski nastąpiło uchwałą Zarządu PZPN, a nie decyzją organu dyscyplinarnego. Podstawą prawną do podjęcia takiej decyzji był przepis Art. 36 § 1 pkt 25) Statutu PZPN, na mocy którego do kompetencji Zarządu PZPN należy również podejmowanie innych decyzji i uchwał we wszystkich sprawach z wyjątkiem zastrzeżonych do kompetencji Walnego Zgromadzenia Delegatów, Komisji Rewizyjnej i organów jurysdykcyjnych Związku. Warto też przypomnieć jakie są organy jurysdykcyjne związku. Są nimi, zgodnie z art. 45 § 1 Statutu PZPN:
1) Komisja Dyscyplinarna,
2) Najwyższa Komisja Odwoławcza,
3) Piłkarski Sąd Polubowny.
Organy jurysdykcyjne PZPN, co wynika z art. 43 Statutu Polskiego Związku Piłki Nożnej są uprawnione do orzekania w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej, etycznej lub regulaminowej członków Związku i wszystkich osób podporządkowanych przepisom PZPN oraz rozstrzygania wynikłych między nimi sporów majątkowych i niemajątkowych, mogących być przedmiotem ugody, w tym dotyczących stabilności kontaktowej zawodników i licencji klubowych.
Jak wynika z § 2 podjętej w środę Uchwały nr VII/117, stosownie do postanowień Art. 9 Statutu PZPN, w związku z Art. 12 § 1 pkt 3) Statutu PZPN, pozbawienie klubu Groclin-Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski tytułu zdobywcy Pucharu Polski w sezonie 2004/2005 stanowi realizację uprawnienia statutowego PZPN do podejmowania działań zmierzających do zapewnienia realizacji reguł fair play oraz uczciwej rywalizacji sportowej, w sytuacji, gdy fakt zjawiska oszustwa sportowego, związanego ze zdobyciem tytułu zdobywcy Pucharu Polski w sezonie 2004/2005 wynika z prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego wydanego w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z przepisem art. 9 Statutu, który nosi tytuł „promocja przyjacielskich stosunków”, PZPN zapewnia przestrzeganie przyjacielskich zasad uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym oraz podejmuje wszelkie dopuszczalne prawem działania zmierzające do zapewnienia realizacji reguł fair play oraz uczciwej rywalizacji sportowej opartej na zasadzie równych szans konkurentów, a także eliminowania zjawisk korupcji oraz innych form oszustwa sportowego. Z kolei w art. 12 zawarte są zadania PZPN i sposoby ich realizacji. Jednym ze sposobów realizacji celów statutowych PZPN jest organizowanie i prowadzenie ogólnokrajowego systemu rozgrywek mistrzowskich i pucharowych we wszystkich kategoriach wiekowych, w tym także wśród kobiet, dla wyłonienia Mistrza Polski, zdobywcy Pucharu Polski, Pucharu Ligi oraz Superpucharu, a także zawodów międzypaństwowych i międzynarodowych.
Uchwała obowiązuje od dnia uchwalenia i stanowi podstawę do dokonania stosownych zmian w annałach historii polskiej piłki nożnej – jak stanowi przepis jej paragrafu 3. Czy jeszcze w związku z aferą korupcyjną z pierwszej dekady tego wieku pojawią się kolejne sprawy? Życie pokaże.
