Dzisiejszym wpisem kontynuuję wątek pomocy przedsiębiorcom w związku z kryzysem wywołanym przez COVID-19.
Uchwalona w dniu 31 marca 2020 r. ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, oprócz opisywanego ostatnio świadczenia postojowego przewiduje również m. in. możliwość dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.
Z zapisów ustawy wynika, że z takiej pomocy przedsiębiorca będący mikroprzedsiębiorcą, bądź małym oraz średnim przedsiębiorcą, a jeżeli nie zatrudnia pracowników – przedsiębiorca będący osobą fizyczną.
Dofinasowanie może zostać przyznane także na osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo które wykonują pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną, jeżeli z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczeń: emerytalnemu i rentowemu, z wyjątkiem pomocy domowej zatrudnionej przez osobę fizyczną.
Taką formę pomocy może przyznać starosta w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.
Przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym obliczone jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.
W przypadku pracodawców dofinansowanie na część kosztów pracowniczych przysługuje w przypadku spadku obrotów o:
1) co najmniej 30% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 50% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, zwanego dalej „minimalnym wynagrodzeniem”, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy w odniesieniu do każdego pracownika;
2) co najmniej 50% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 70% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy, w odniesieniu do każdego pracownika;
3) co najmniej 80% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej sumę 90% wynagrodzeń poszczególnych pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi od tych wynagrodzeń, jednak nie więcej niż 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia, powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne od pracodawcy, w odniesieniu do każdego pracownika.
Dla przedsiębiorcy, będącego osobą fizyczną, która nie zatrudnia pracowników dofinansowanie może być przyznane w przypadku spadku obrotów o:
1) co najmniej 30% – może być przyznane w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
2) co najmniej 50% – może być przyznane w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
3) co najmniej 80% – może być przyznane w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie
Taka pomoc może zostać udzielona na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przy czym ustawa umożliwia Radzie Ministrów wydłużenie okresu przyznawania pomocy.
W przypadku skorzystania z dofinansowania przedsiębiorca jest obowiązany do utrzymania w zatrudnieniu pracowników, których dotyczy, przez okres dofinansowania oraz, po zakończeniu dofinansowania, przez okres równy temu okresowi. Podobne zasady stosowane są dla osoby fizycznej, będącej przedsiębiorcą, która pracowników nie zatrudnia.
Ustawa wprowadza jednak warunek, który niestety może rodzić wątpliwości interpretacyjne.
Otóż, przedsiębiorca, który chce skorzystać z tej formy pomocy nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty prowadzenia działalności gospodarczej zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych. Ustawodawca nie wyjaśnia, co rozumie przez sfinansowanie tych samych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej z innych środków publicznych.
Podobnie jak w przypadku świadczenia postojowego, to pojęcie również budzić może w mojej ocenie wątpliwości interpretacyjne. Ufam, ż wkrótce ustawodawca nie tylko przedstawi nowe rozwiązania legislacyjne, poprawiające sytuację pracodawców i ich pracowników, ale też usunie wątpliwości w rozwiązaniach, które dotychczas zostały wprowadzone.
