Program NBA przeciwko zabronionym substancjom

05.12.2018, 13:00

NBA przeprowadza testy dla zawodników i z jednej strony zapewnia programy leczenia, z drugiej zaś stosuje wewnętrzny system kar dla graczy, których wynik testu był pozytywny.

Substancje zabronione podzielone są na następujące kategorie:

  • narkotyki (ang. drugs of abuse): amfetamina i jej pochodne, kokaina, LSD, opiaty takie jak heroina, kodeina i morfina oraz fencyklidina;
  • środki pobudzające: sterydy, leki zwiększające wydajność, środki maskujące i środki moczopędne;
  • marihuana;
  • hormon wzrostu.

Testy odbywają się w dwóch sytuacjach: z uzasadnionych przyczyn i losowo. Pierwsza kategoria ma zastosowanie gdy Liga lub Unia Zawodników wejdą w posiadanie informacji pochodzącej od niezależnego eksperta, na podstawie której można stwierdzić że konkretny zawodnik zażywa, posiada lub dystrybuuje niedozwolone substancje. Zawodnik taki może być poddany testom maksymalnie czterokrotnie w sześciotygodniowym okresie. Losowo zaś można poddać zawodnika testom maksymalnie cztery razy na sezon. Na poziomie całej ligi nie może być przeprowadzone więcej niż 1525 testów w sezonie i nie więcej niż 600 poza sezonem.

Każdemu zawodnikowi zapewnia się możliwość dwukrotnego przeprowadzenia testu – w CBA jest to określone jako próbka „A” i próbka „B”. Jeśli na podstawie próbki „A” wynik testu jest pozytywny, gracz może poprosić o przetestowanie jego próbki "B" w innym laboratorium niż to, które testowało jego próbkę "A". Test jest również uznawany za pozytywny, jeśli gracz nie spełnia lub odmawia poddania się testom, nie współpracuje z procesem testowania lub próbuje oszukiwać. Dyrektor medyczny programu sprawdza wszystkie pozytywne testy i stwierdza ich oficjalność.

Gracze mogą też zgłaszać się dobrowolnie w przypadku problemu związanego z używaniem narkotyków lub marihuany (ale nie w przypadku środków pobudzających). Zawodnik, który zgłosi się dobrowolnie, wejdzie w odpowiedni program edukacyjny, terapeutyczny i doradczy i nie będzie karany z tego tytułu (chociaż może zostać ukarany za nieprzestrzeganie programu).

Dla graczy, u których wykryje się obecność niedozwolonych substancji  przewidziane są konkretne konsekwencje, w zależności od kategorii substancji:

  • narkotyki: w ich przypadku istnieją dwa poziomy programu. Na pierwszym poziomie zawodnik musi spełniać określone wymogi, poddać się terapii i poddawać regularnym badaniom, jednak wciąż otrzymuje swoją pensję i mimo warunkowego zwolnienia z ligi, w przypadku dobrego sprawowania może zostać przywrócony do gry na podstawie decyzji arbitra ligi (league’s grievance arbitrator). Zawodnicy na poziomie drugim (czyli tacy, którzy nie spełniali wymogów poziomu pierwszego lub ponownie wykryto u nich narkotyki) są zawieszeni na czas odbywania programu i co najmniej 6 miesięcy po jego ukończeniu, nie przysługuje im wniosek do arbitra ligi i mogą wracać do gry ani pobierać wynagrodzenia, do momentu wyrażenia zgody na ich przywrócenie, wydawanej przez dyrektora medycznego programu;

  • marihuana: tym programem można obejmować zawodników nieograniczoną liczbę razy, zaś CBA przewiduje tu konkretne kary w zależności od tego, który raz zawodnik złamał zakaz posiadania/zażywania:
    • pierwsze złamanie zakazu: możliwość objęcia zawodnika indywidualnym programem badań i terapii (możliwy jest brak zastosowania jakiejkolwiek kary);
    • drugie złamanie zakazu: 25,000 dolarów grzywny i możliwość objęcia zawodnika indywidualnym programem badań i terapii;
    • trzecie złamanie zakazu: zawieszenie na 5 meczów i możliwość objęcia zawodnika indywidualnym programem badań i terapii;
    • kolejne złamania: za każdy przypadek zawieszenie na kolejne 5 meczów więcej (a więc przy czwartym złamaniu zakazu 10 meczów zawieszenia, przy piątym – 15 meczów itd.) oraz możliwość objęcia zawodnika indywidualnym programem badań i terapii.

– dla zawodników, którzy nie ukończyli swojego indywidualnego programu badań i terapii związanego z marihuaną zasądzana jest również grzywna w wysokości 10,000 dolarów (a każde kolejne nieukończenie programu zwiększa wysokość grzywny);

  • środki pobudzające: za pierwsze złamanie zakazu posiadania/zażywania takich środków, zawodnik jest zawieszany na 25 meczów i obejmowany programem właściwym dla tych środków. Za drugie, zawodnik jest zawieszany na 55 gier i obejmowany programem. Za trzecie złamanie zakazu, zawodnik zostaje zwolniony z ligi (jednak przysługuje mu wniosek do arbitra ligi, który może przywrócić zawodnika jeśli ten dobrze się sprawuje i ukończył program);

  • hormony wzrostu: takie same konsekwencje jak w przypadku środków pobudzających.

Jeśli gracz przedstawi "jasne i przekonujące" dowody dla arbitra ligi, że nie ponosi winy lub nie doszło po jego stronie do zaniedbań za obecność narkotyku lub środków pobudzających, arbiter ma prawo do zmniejszenia lub odstąpienia od kary dla zawodnika. Może to mieć zastosowanie na przykład wtedy, gdy gracz nie miał powodu, aby wiedzieć lub podejrzewać, że zażywa zakazaną substancję.

(zdjęcie ma charakter ilustracyjny)

Artykułu można posłuchać także w formie PODCASTU.

 

20.11.2024, 06:00

Zmiany w uchwale o członkostwie w PZPN

Weiterlesen
13.11.2024, 07:00

Transparentność w polskim sporcie

Weiterlesen

Haben Sie Fragen??

Rufen Sie mich an +48 71 794 77 83

Die Website verwendet Cookies, die für eine komfortable Nutzung der Website erforderlich sind. Sie können die Cookie-Einstellungen in Ihrem Browser jederzeit ändern. ×