11 stycznia 2021 r., na stronie internetowej Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, opublikowana została sentencja decyzji Prezesa UOKiK z 30 grudnia 2020 r., w której nałożył kary pieniężne na kilka przedsiębiorstw prowadzących kluby fitness oraz ich menadżerów. Decyzja zakończyła postępowanie prowadzone przez urzędników z UOKiK, które toczyło się od 2018 r. Co prawda, sama sentencja nie opisuje szczegółów sprawy, ale nawet bez uzasadnienia spróbuję przedstawić jakie podstawy dla wyżej przedstawionych kar znalazł UOKiK. Jest to o tyle istotne, że decyzja nie jest prawomocna, a ukarani bez wątpienia skierują się do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z odwołaniem.
Zgodnie z sentencją Prezes UOKiK dopatrzył się naruszenia art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie o konkurencji i konsumentów (dalej: ustawa o okik), oraz art. 101 ust. 1 lit c. Co to oznacza? Pierwsze wskazane naruszenie oznacza porozumienie, którego celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym polegające na podziale rynków zbytu lub zakupu. Drugie naruszenie oznacza natomiast porozumienie pomiędzy przedsiębiorcami, które może wpływać na handel pomiędzy Państwami członkowskimi, i którego celem lub skutkiem jest zapobieżenie, ograniczenie, lub zakłócenie konkurencji wewnątrz rynku wewnętrznego polegające na podziale rynków lub źródeł zaopatrzenia.
Takie dokładne wskazanie naruszeń świadczy o tym, że Prezes UOKiK znalazł w kontrolowanym porozumieniu cechy konkretnie wymienionego w ustawie rodzaju porozumienia jakim jest podział rynku, a nie musiał korzystać z ogólnej klauzuli porozumienia naruszającego konkurencję.
W wyniku wskazanych naruszeń, obok nałożenia kar na przedsiębiorstwa, które według Prezesa brały udział w porozumieniu Prezes nałożył również kary na menadżerów tych przedsiębiorstw. Podstawą takiego działania był art. 106a ust. 1 i 2 w związku z art. 6a ustawy o okik. Podkreślenia wymaga, że podstawą nałożenia kar na menadżerów nie może być tylko sam udział prowadzonych przez nich przedsiębiorstw w zabronionym porozumieniu, dodatkowo Prezes UOKiKu musiał uznać, że umyślnie dopuściły one przez swoje działania lub zaniechania do naruszenia art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o okik.
Wynika z tego, że w ocenie Prezesa UOKiK obok tego, że ukarane przedsiębiorstwa brały udział w niedozwolonym porozumieniu to dodatkowo było to spowodowane umyślnymi działaniami lub zaniechaniami ukaranych menadżerów.
Pamiętać należy jednak, że decyzja nie jest jeszcze prawomocna, zarówno ukarane przedsiębiorstwa, jak i menadżerowie mogą złożyć odwołania od decyzji Prezesa do Sądu Okręgowego w Warszawie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (tzw. SOKiKu). Na złożenie odwołania mają miesiąc od dnia doręczenia im decyzji.
