W poprzednich artykułach pisałem o przesłankach weryfikacji zawodów piłkarskich, jako walkower 0:3 na niekorzyść drużyny i 0:5 w przypadku futsalu. Omówiłem już kilka takich przesłanek, zawartych w Uchwale nr IX/140 z dnia 3 i 7 lipca 2008 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie organizacji rozgrywek w piłkę nożną (dalej: Uchwała).
Przypomnę też – o czym zresztą była już mowa – że zasadą jest, że regulaminy rozgrywek bazują na Uchwale nr IX/140 z dnia 3 i 7 lipca 2008 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie organizacji rozgrywek w piłkę nożną. Ona była nowelizowana wielokrotnie, wszak obowiązuje już od 13 lat. Ponadto w regulaminach znajdują się przepisy, że w kwestiach nieuregulowanych przepisami danego regulaminu znajdują zastosowanie między innymi przepisy Uchwały nr IX/140 z dnia 3 i 7 lipca 2008 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w sprawie organizacji rozgrywek w piłkę nożną.
Siedem z 19-stu przypadków zawartych w Uchwale już omówiliśmy. Zostały nam zatem do omówienia pozostałe przypadki, będące podstawą weryfikacji zawodów jako walkower na niekorzyść drużyny, która naruszyła przepis, a co za tym idzie na korzyść przeciwnika.
Przypadek nr 8:
drużyna, w której brał udział zawodnik nieuprawniony z tytułu przepisów o opiece lekarskiej, o których mowa w Uchwale w sprawie organizacji rozgrywek – regulacje o opiece zdrowotnej, zawarte zostały w § 23 – 26 Uchwały i im poświęcę kolejnego bloga.
Przypadek nr 9:
drużyny, która przed zakończeniem zawodów opuści boisko do gry, lub w której liczba zawodników będzie mniejsza niż 7 – zdekompletowanie drużyny, wynikające zarówno z wykluczeni, jak i kontuzji. W niektórych przypadkach w niższych klasach rozgrywkowych drużyny już przystępują do meczu nieco zdekompletowane, nie mając też zawodników na ławce, do tego dochodzą wykluczenia, kontuzje. W siedmiu jeszcze można grać, w sześciu już nie.
Przypadek nr 10:
drużyny, której zawodnik, członek kierownictwa lub trener, w czasie zawodów czynnie znieważył któregokolwiek z sędziów prowadzących zawody, które z tego powodu zostały przerwane – znieważenie jest regulowane przepisami Regulaminu Dyscyplinarnego i także osobno karane w postepowaniu dyscyplinarnym, ale sędzia w takim przypadku może oczywiście przerwać zawody i zawody przerwane na tej podstawie są weryfikowane jako walkower.
Przypadek nr 11:
drużyny, której kibic przed lub w czasie trwania zawodów czynnie znieważył któregokolwiek z sędziów prowadzących zawody, a zawody z tego powodu zostały przerwane – to myślę nie wymaga większego omówienia i jest to jasne.
Przypadek nr 12:
drużyny, której kibice wtargnęli na pole gry i z tego powodu zawody zostały zakończone przez sędziego przed upływem ustalonego czasu gry – podobnie jak w punkcie poprzednim, sprawa jasna.
Przypadek nr 13:
drużyny, której zawodnik wykluczony z gry przez sędziego nie opuścił boiska w ciągu 2 minut – wykluczony zawodnik ma obowiązek w takim czasie opuścić boisko i zejść do szatni. Gdy tego nie uczyni, zawody zostają zweryfikowane jako walkower 0:3 na korzyść drużyny przeciwnika.
Przypadek nr 14:
drużyny, która nie dostarczy sędziemu protokołu, zawierającego listę zawodników i osób funkcyjnych – to jeden z fundamentalnych przepisów. Z większości regulaminów rozgrywek już także obowiązek dostarczenia protokołu wydrukowanego w systemie Extranet.
Przypadek nr 15:
drużyny, w składzie której występowało co najmniej 2 zawodników, u których stwierdzono pozytywne wyniki badań antydopingowych lub odmówili poddania się badaniom – to z reguły okazuje się dopiero po zawodach. Nierzadko taka weryfikacja następuje po zakończeniu odrębnego postępowania antydopingowego.
Przypadek nr 16:
drużyny, w składzie której brał udział zawodnik powołany na zgrupowanie kadry narodowej, ale w nim nie uczestniczący bez zgody lekarza kadry, również z uwzględnieniem postanowień § 20 – to również jest jasne. Tu warto też przytoczyć przepis § 20 ust. 3, stosownie do którego, klub, z którego zawodnik został powołany do kadry, nie jest uprawniony do podejmowania decyzji o zwolnieniu zawodnika ze zgrupowania kadry.
Przypadek nr 17:
drużyny, której kibice, swoim zachowaniem, spowodowali przerwanie meczu i z tego powodu zawody zostały zakończone przez sędziego przed upływem ustalonego czasu gry – również jasny przypadek. Podobnie jak ostatni, czyli:
Przypadek nr 18:
drużyny, w której, z winy klubu, w ciągu całego meczu lub jego części wystąpiła mniejsza od wymaganej liczba zawodników młodzieżowych – poszczególne regulaminy rozgrywek zawierają regulacje w tej kwestii, a ja tutaj jeszcze uczuliłbym na jedną rzecz, o której poniżej.
Przypadek nr 19:
drużyny gospodarza, który nie dokona przedpłaty na pokrycie kosztów delegowania sędziów, obserwatorów i delegatów, a z tego powodu zawody zostaną odwołane - w przypadku, jeśli regulamin rozgrywek nakłada na klub obowiązek dokonania takiej opłaty -
Pośród postulatów i apeli do kierowników drużyn o przestrzeganie tych zasad, warto przypomnieć o zmianie zawodnika młodzieżowego, tudzież obcokrajowca spoza Unii Europejskiej, gdy jesteśmy w limicie. W zależności od każdego poszczególnego przypadku nie możemy mieć liczby mniejszej niż wymagana (młodzieżowcy) i większej (obcokrajowcy), więc uważajmy też przy zmianach podwójnych.
Ściągamy młodzieżowca, nie mając liczby młodzieżowców ponad wymóg, wymieniamy za niego też młodzieżowca, a nie seniora. Wpuszczając na boisko seniora, kilka sekund jesteśmy bez młodzieżowca, choćby zawodnik młodzieżowy był szykowany do wejścia z innego seniora w drugiej ze zmian składających się na podwójną zmianą. I to samo tyczy się obcokrajowców spoza Unii. Mamy limit dwóch i dwaj są na boisku i szykujemy podwójną zmianę, zapomnieliśmy i robimy zmianę na pozycji „jeden do jednego”, ściągamy Polaka lub zawodnika z Unii – lewego obrońcę i wymieniamy na lewego obrońcę spoza Unii to mamy trzech obcokrajowców spoza Unii i nieważne, że za zaraz w drugiej zmianie schodzi napastnik spoza Unii i wchodzi Polak na tę pozycję. Walkower, a te dwie zmiany dokonane odwrotnie są prawidłowe, bo po pierwszej zmianie mamy jednego spoza Unii, a w drugiej zmianie wchodzi drugi, a nie trzeci. Powodzenia!
