Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu z siedzibą w Lozannie (dalej: CAS) wydał orzeczenie w sprawie apelacji wniesionej przez nigeryjskiego trenera piłki nożnej Samsona Siasię (dalej: Trener) zaskarżającej decyzję Fédération Internationale de Football Association (dalej: FIFA). Decyzją tą FIFA nałożyła na Trenera sankcję dożywotniego zakazu uczestnictwa w jakiejkolwiek działalności związanej z piłką nożną na szczeblu krajowym i międzynarodowym (w tym zarówno administracyjnym, jak i sportowym) jak również sankcję grzywny w wysokości 50.000 CHF.
Przypomnijmy, że Samson Siasia był niegdyś świetnym nigeryjskim piłkarzem grającym na pozycji napastnika – w tym w reprezentacji Nigerii na Mistrzostwach Świata w 1993 r., w których Nigeria doszła do 1/8 finału. W latach późniejszych, po zakończeniu kariery piłkarskiej, Siasia piastował stanowiska trenerskie, aż do momentu nałożenia kary przez FIFA. Ciekawostką jest fakt, że Trener Siasia w 2006 roku ubiegał się o stanowisko pierwszego trenera w Legii Warszawa. Kandydaturę tę jednak odrzucono.
Okoliczności faktyczne skutkujące nałożeniem sankcji przez FIFA za łapownictwo (z j. ang. „bribery”) były następujące. W 2010 r. osoba, która zajmowała się ustawianiem meczów („match fixer”) próbowała nakłonić Trenera Siasie, piastującego wówczas stanowisko trenera klubu do wystawienia graczy pod jego kontrolą, w zamian za dodatkowe świadczenia pieniężne. Negocjacje pomiędzy Trenerem a tak zwanym „match fixer’em” trwały dwa miesiące i były prowadzone drogą mailową. Ostatecznie jednak negocjacje zakończyły się niepowodzeniem – klub nie zdecydował się na przyjęcie świadczenia majątkowego oferowanego przez match fixera. Sam zamiar wraz z dowodami w postaci wiadomości e-mail wystarczyły jednak, aby FIFA nałożyła na Trenera wspomnianą w decyzji sankcję.
W dniu 11 kwietnia 2019 r. decyzją FIFA Samson Siasia został uznany winnym naruszenia artykułu 11 Kodeksu Etyki FIFA (z roku 2009). Przepis ten brzmi(ał) wówczas następująco:
„1. Officials may not accept bribes; in other words, any gifts or other advantages that are offered, promised or sent to them to incite breach of duty or dishonest conduct for the benefit of a third party shall be refused.
- Officials are forbidden from bribing third parties or from urging or inciting others to do so in order to gain an advantage for themselves or third parties”.
Od decyzji FIFA odwołał się Trener Siasia zaskarżając ją co do wysokości nałożonej kary. Panel CAS rozpoznawał apelację Trenera przy uczestnictwie reprezentantów FIFA. Ostatecznie, po rozpatrzeniu całości materiału dowodowego przedłożonego w sprawie, Panel CAS stwierdził, że w istocie doszło do naruszenia art. 11 Kodeksu Etyki FIFA, jednak uznał, że nałożona przez FIFA kara jest zbyt surowa.
CAS zmniejszył karę dożywotniego pozbawienia możliwości uczestnictwa w jakiejkolwiek działalności związanej z piłką nożną do 5 lat. Uchylił również nałożoną przez FIFA grzywnę w wysokości 50.000 CHF w całości.
W trakcie postępowania Panel CAS ustalił, że nałożenie dożywotniego zakazu uczestnictwa w jakiejkolwiek działalności związanej z piłką nożną jest nieproporcjonalne w przypadku pierwszego wykroczenia, które zostało popełnione biernie i które nadto nie miało negatywnego lub natychmiastowego wpływu na interesariuszy piłki nożnej. CAS uznał, że pięcioletni zakaz nadal osiągnąłby przewidywany cel, jakim jest ukaranie naruszenia popełnionego przez Trenera Siasię.
Panel CAS podniósł, że sankcje nakładane na osoby naruszające przepisy ustanawiane przez międzynarodowe i krajowe organizacje być wystarczająco wysokie, aby wyeliminować wykroczenia takie jak łapownictwo, czy właśnie ustawianie meczów piłki nożnej. Nie mogą jednak być niewspółmiernie i rażąco surowe.
W szczególnych okolicznościach tej sprawy Panel CAS uznał zatem, że byłoby niewłaściwym i nadmiernym podtrzymanie nałożonej przez FIFĘ kary dożywotniego pozbawienia możliwości prowadzenia działalności związanej z piłką nożną oraz kary finansowej. Mając to wszystko na uwadze, Panel CAS uchylając karę finansową argumentował, że już sama kara pozbawienia możliwości uczestniczenia w działalności związanej z piłką nożną implikuje brak dochodów, a co za tym idzie – dolegliwość finansową. CAS podkreślił nadto, że ostatecznie Trener nie uzyskał żadnych korzyści majątkowych (i niemajątkowych) z jego nieetycznego zachowania, stąd zmniejszenie nałożonej kary oraz uchylenie grzywny jest jak najbardziej uzasadnione.
Źródło: www.tas-cas.org
