W praktyce bardzo często zdarza się, że poręczenie wekslowe udzielane jest w formie pisemnej, na całkowicie odrębnym dokumentacji niż sam weksel. Czy takie działanie jest skuteczne? Zapraszam do zapoznania się z dzisiejszym wpisem.
W tym miejscu należy wskazać, że prawo wyłącza możliwość udzielenia poręczenia wekslowego w oddzielnym dokumencie. Zgodnie z art. 31 ustawy z 28 kwietnia 1938 r. Prawo wekslowe poręczenie (wekslowe) umieszcza się na wekslu albo na przedłużku. Tak więc, jeżeli nie udzielono poręczenia na samym dokumencie (wekslu) to nie można przyjąć, że udzielił poręczenia wekslowego w rozumieniu art. 30 tej ustawy (I ACa 580/07 - wyrok SA Katowice z dnia 24-10-2007). Jednak powyższe rozważania w żaden sposób nie przesądzają o braku powstania jakiegokolwiek stosunku zobowiązaniowego w konsekwencji złożenia w/w oświadczenia na osobnym dokumencie.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że jeżeli treść oświadczenia złożonego przez poręczycieli całkowicie czyni zadość wymaganiom określonym w art. 876 i nast. Kodeksu Cywilnego, (przede wszystkim oświadczenie stron niniejszego postępowania na deklaracji wekslowej zostało złożone na piśmie) to powstały stosunek może zostać uznany za skutecznie zawartą umowę poręczenia w rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego.
Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie nie budzi najmniejszych wątpliwości fakt, że w takiej sytuacji należy uznać powstały stosunek zobowiązaniowy jak cywilnoprawną umowę poręczenia. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia powstaniem stosunku poręczenia (lub współporęczenia, w przypadku wielości podmiotów składających oświadczenie). Co bardzo ważne, sytuacja prawna współporęczycieli jest, w braku odmiennej umowy, taka sama jak współdłużników solidarnych, co oznacza, że również stosunki pomiędzy poręczycielami są normowane przez przepisy o solidarności. W takiej sytuacji istnieją dwa zobowiązania solidarne, dłużnika głównego z poręczycielami i między współporęczycielami. (III CKU 87/97 - wyrok SN - Izba Cywilna z dnia 22-12-1997).
W konsekwencji powyższego poręczyciel (lub poręczyciele), który spełnił zobowiązanie dłużnika głównego może dochodzić zwrotu (regresu) od współwierzycieli na zasadach przewidzianych w art. 376 § 1 KC (II CKN 425/97 - wyrok SN - Izba Cywilna z dnia 07-11-1997). W/w przepis stanowi, że jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych.
Zatem decydując się na złożenie oświadczenia o poręczeniu wekslowym należy mieć na uwadze, że powstały stosunek prawny, w razie jego wadliwości z punktu widzenia przepisów prawa wekslowego, może zostać uznany za poręczenie zwykłe.
