Z okazji Święta Trzech Króli pozwolę sobie przypomnieć, że oprócz tego święta dniami wolnymi od pracy są dniami wolnymi od pracy są: 1 stycznia – Nowy Rok; 6 stycznia – Święto Trzech Króli; pierwszy dzień Wielkiej Nocy; drugi dzień Wielkiej Nocy; 1 maja – Święto Państwowe; 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja; pierwszy dzień Zielonych Świątek; dzień Bożego Ciała; 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny; 1 listopada – Wszystkich Świętych; 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości; 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia; 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia. Dniami wolnymi od pracy są również niedziele. Powyższe wynika z ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy.
Powołana regulacja ustawowa ma znaczenie zarówno dla czynności procesowych, jak i dla materialnych skutków czynności prawnych.
Zgodnie z art. 165 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego „Terminy oblicza się według prawa cywilnego”. Zastosowanie mają więc przepisy od art. 110 do art. 116 Kodeksu cywilnego. O tym, że stosowanie tych przepisów wcale nie jest takie proste świadczy uchwała siódemkowego składu Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2003 r., zgodnie z którą „Sobota nie jest dniem uznanym ustawowo za wolny od pracy w rozumieniu art. 115 Kc w związku z art. 165 § 1 Kpc” (sygn. III CZP 8/03). Powyższe orzeczenie uzyskało status zasady prawnej.
Od dosłownie kilku dni (konkretnie od Nowego Roku) powyższa zasada jest nieaktualna. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 115 Kc „Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą.” Powyższą normę stosuje się do terminów, które nie upłynęły przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tak art. 21 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców).
Co ciekawe, powyższa zasada, pomimo braku wyrażenia jej wprost w ustawie, stosowana była na gruncie prawa administracyjnego. Zgodnie z art. 57 § 4 Kpa „Jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni.” Cytowany przepis nie statuuje więc wprost soboty, jako dnia wolnego od pracy. Jednak według wykładni prezentowanej przez sądy administracyjne, „Sobota jest dniem równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 Kpa” (tak w uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., sygn. I OPS 1/11).
Powyższych wątpliwości nie było natomiast na gruncie postępowania przed sądami administracyjnymi. Co prawda zgodnie z art. 83 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi „Terminy oblicza się według przepisów prawa cywilnego, z zastrzeżeniem § 2.”, ale już wspomniany § 2. wskazuje, że „Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.”
Stąd bez złośliwości mogę powiedzieć, że sądy administracyjne od zawsze szanowały mój czas. A Państwu życzę, abyście nie czekali na ostatni dzień terminu, a czas wolny od pracy, niezależnie od tego czy przypada na sobotę, niedzielę czy inny dzień spędzali faktycznie bez pracy.
