Miałem już okazję wcześniej pisać o opodatkowaniu nieruchomości wykorzystywanych przez przedsiębiorców do działalności gospodarczej (stosowne wpisy znajdziecie tu i tu).
Dziś opiszę o ciekawym orzeczeniu wynikającym z rozpoznania przez WSA w Gorzowie Wielkopolskim skargi podatnika na interpretację indywidualną dotyczącą opodatkowania lokali niemieszkalnych znajdujących się w piwnicach budynku wielorodzinnego (wyrok z dnia 15 września 2016 r., sygn. I SA/Go 220/16).
Sąd rozpoznający skargę podatnika przypomniał uchwałę NSA, z której wynika, że garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "e" tej ustawy (sygn. akt II FPS 4/11, opubl. w ONSAiWSA 2012/3/36) – tj. od budynków lub ich części pozostałych.
Dalej WSA wywodził, iż błędna jest interpretacja organu podatkowego, z której wynika, że już sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę lokalu niemieszkalnego w budynku mieszkalnym powoduje, iż nieruchomość ta podlega opodatkowaniu stawkami podatkowymi w wysokości jak związaną z działalnością gospodarczą. W związku z tym nie można zgodzić się ze stanowiskiem organów podatkowych, że przedsiębiorca winien opłacać podatek od nieruchomości od powierzchni użytkowej lokali znajdujących się w budynkach mieszkalnych wg stawki jak dla związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej tylko z tego względu, że lokale te są w posiadaniu przedsiębiorcy. Opodatkowanie budynku mieszkalnego lub jego części stawką podatku właściwą dla budynków związanych z działalnością gospodarczą będzie zasadne wtedy, gdy budynek ten lub jego część zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.
Ostatecznie sąd w tej sprawie ustalił, iż choć podatnik jest przedsiębiorcą, to nie jest wystarczające do przyjęcia, że lokale niemieszkalne znajdujące się w piwnicach budynku wielorodzinnego są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Opodatkowanie nieruchomości stawkami podatkowymi w najwyższej wysokości może nastąpić tylko wtedy, gdy stwierdzi się, iż budynek mieszkalny (lub jego część) jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej.
Co ciekawe, komentowane orzeczenie nie dotyczyło osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, dla której takie niegospodarcze wykorzystanie posiadanych garaży łatwo wytłumaczyć, ale spółki, która co do zasady prowadzi tylko działalność gospodarczą. W praktyce dla podmiotów, które co do zasady prowadzą jedynie działalność gospodarczą (np. spółki prawa handlowego) wykorzystanie powyższego orzeczenia może mieć małe znaczenie (trzeba je analizować dla konkretnej sprawy), ale już np. podmioty, dla których działalność gospodarcza stanowi tylko jedną z aktywności (np. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, stowarzyszenia, czy fundacje) powinny zweryfikować swoje rozliczenia w podatku od nieruchomości.
Powyższe orzeczenie jest prawomocne.
